Rouwadvertentie opstellen

1. Aankondiging van de dood

We beginnen met de naam, de leeftijd en de woonplaats van de overledene, samen met het tijdstip en de plaats van overlijden.

Deze identificerende verklaring en aankondiging van het feit van de dood kan op vele manieren worden gecommuniceerd. ‘Overgegeven’, ‘gestorven’, ‘bij de Heer zijn’, ‘na een lang ziekbed’, ‘omringd door haar familie’, zijn allemaal veel voorkomende variaties op de aankondiging van de dood.

Sommige mensen vinden dat ‘dood’ te bot klinkt, anderen zeggen dat bloemige zinnen en eufemismen alleen maar in de weg staan ​​om het feit van de dood te accepteren. Gebruik iets waar u zich prettig bij voelt.

Doodsoorzaak bekendmaken of niet?

Veel mensen vragen zich af of ze de doodsoorzaak in een overlijdensbericht willen aangeven. Dit is zeker iets waar veel lezers nieuwsgierig naar zullen zijn. Uiteindelijk is de doodsoorzaak de zaak van de naaste familie en van niemand anders.

Als u het niet prettig vindt om de doodsoorzaak te delen, bent u niet verplicht om het in de rouwadvertentie op te nemen.

Houd er echter rekening mee dat als de omstandigheden van de dood plotseling waren, het aankondigen van de doodsoorzaak, hetzij in de rouwadvertentie, of op een andere manier bijvoorbeeld via de overlijdenberichtensite Mensenlinq, ervoor zorgt dat u niet meer steeds hoeft uit te leggen wat er is gebeurd.

2. Biografische schets

Een ‘schets’ is hier het sleutelwoord. Een rouwadvertentie is geen biografie, maar een verslag van de belangrijkste gebeurtenissen, kwaliteiten, bijdragen en verbindingen in het leven van een persoon.

Een rouwadvertentie is geen juridisch document, dus als u in uw hart voelt dat een stiefouder als ouder moet worden vermeld, dat een echtscheiding niet hoeft te worden vermeld, of dat een of andere ervaring moet worden weggelaten, volg gewoon uw gezond verstand.

Bepaal zelf de volgorde

Het chronologisch noteren van gebeurtenissen werkt goed, maar wees niet bang om de belangrijke informatie, zoals bijvoorbeeld het huwelijk, vóór het onderwijs te plaatsen, zelfs als het daarna plaatsvond.

Een lange lijst met onderscheidingen en prestaties is niet van belang voor iemand buiten de directe familie. Noem belangrijke bijdragen en erkenningen, maar als er veel zijn, kies dan zorgvuldig en probeer zo veel mogelijk mensen te omvatten in zo min mogelijk woorden.

Deze samenvattende strategie werkt goed voor een persoon die betrokken was bij vele sociale organisaties, hobby’s of woonplaatsen. Hoewel we adviseren om lange lijsten te vermijden, doen we er goed aan om zinvolle voorbeelden te geven.

Een gemeenschappelijke uiting of een specifiek voorbeeld kan een rouwadvertentie illustreren en tot leven brengen, of het nu een eigenzinnige gewoonte is, een favoriet recept of een ontroerende uitdrukking van liefde.

Benoem het karakter van de persoon

Veel mensen bereiden hun eigen rouwadvertentie voor, en dit kan een goede oefening zijn, maar wat die advertenties missen, is de vermelding van de impact die de overledene had op familieleden en hun gemeenschap.

Heeft haar gevoel voor humor uw leven opgefleurd, heeft hij altijd tijd gemaakt voor zijn kind? Heeft ze gasten zich welkom laten voelen? Benoem haar in de rouwadvertentie met deze details.

3. Familie

Er wordt gezegd dat de begrafenis voor de levenden is. De rouwadvertenties is ook voor de levenden, en een van de belangrijkste delen is de lijst van overlevenden en degenen die je geliefde in de dood zijn voorgegaan (onthoud dat dit voorafging betekent om eerder te komen, terwijl verdergaan betekent dat je er doorheen moet).

Dit is een sectie die veel profijt heeft van vooruitdenken. In de verwarring van verdriet, kunnen belangrijke familieleden worden vergeten. Het is jammer als we een hobby of interesse vergeten te vermelden, maar het kan pijnlijk zijn als we vergeten een stiefkind of een zuster te noemen.

Weergave familieleden

In de kranten worden verwanten vaak in een gestandaardiseerde clichévorm aangegeven; Johan, geliefde zoon van … liefhebbende vader van … attente grootvader van …. en er zijn geen speciale secties voor overlevenden die zijn voorafgegaan.

In andere kranten vermelden ze eerst de overlevenden, te beginnen met de nauwste relaties: echtgenote, kinderen, kleinkinderen, achter- en achterkleinkinderen, ouders en broers en zussen. Als een van deze relaties niet bestaat of is overleden, slaat u deze over en gaat u naar de volgende relatie.

Nichtjes, neefjes en neven en nichten worden meestal weggelaten of gewoon genummerd, maar niet als ze dicht bij de overledene zijn.

Kleinkinderen en groten worden vaak ook genummerd, en als je niet zeker weet of je alle namen hebt, gebruik dan een nummer of zeg ‘veel kleinkinderen’ om te voorkomen dat u iemand vergeet. Lijst verwanten met hun voornaam, achternaam van de echtgenoot tussen haakjes, dan achternaam.

Als de achternaam van de echtgenoot anders is of als het paar niet getrouwd is, vermeld dan de achternaam van de partner tussen haakjes, samen met hun voornaam.

4. Diensttijden

Nogmaals, lokale tradities variëren, dus raadpleeg uw lokale kranten voor de specifieke volgorde van de diensttijden, of beter nog, laat dit deel over aan uw begrafenisondernemer.

Hier zijn de essenties: tijd, volledige datum en plaats van dienst samen met de naam van de officiant; tijdstip, volledige datum en plaats van begrafenis of crematie, indien van toepassing; en ten slotte, tijd, volledige datum en plaats van visitatie (s).

5. Speciale berichten

Aan het einde van een overlijdensbericht wordt soms een speciale boodschap gegeven, zoals ‘in plaats van bloemen, gedenktekens kunnen gemaakt worden naar ..’ of ‘Speciale dank aan het personeel van het Algemeen Ziekenhuis voor..’ of ‘We zullen u altijd herinneren in onze harten’.

Soms wordt aan het einde een kort gebed of een regel uit een gedicht geplaatst. Deze berichten zijn optioneel, maar kunnen een manier zijn om iets te communiceren dat niet in het lichaam van het overlijdensbericht paste.

6. Foto’s

Foto’s verhogen de kosten van een rouwadvertentie, maar kunnen een aangename herinnering zijn aan de persoon die we missen en een handige manier voor lezers om onze geliefde te herkennen tussen alle andere overlijdensadvertenties.

Deze waarde van identificatie gaat meestal verloren als een 40-jarige foto wordt gebruikt.

Plaats een recente foto

Het is een geweldige traktatie om oude foto’s te zien en herinnerd te worden aan herinneringen die vóór de ouderdom en overlijden zijn gebeurd, maar als vrienden de persoon op de foto niet herkennen, lezen ze misschien niet het overlijdensbericht.

Als u vindt dat u een gedateerde foto moet gebruiken, neem dan ook een recente opname op.

Tot slot

Net als een begrafenis zijn de doelen van een rouwadvertentie; het aanvaarden van het overlijden van een van ons, het vieren van de geschenken die het leven van de persoon ons heeft gebracht, delen van een leven delen waarvan we ons misschien niet allemaal bewust zijn, en het verdriet uitdrukken van ons verlies.

Een rouwadvertentie moet informatief, expressief en gemakkelijk te lezen zijn.